Voor de leden van de nieuwe gemeenteraden heb ik direct een dringend advies: ben je verkozen in de verkiezingen van 16 maart? Bezoek dan snel daarna de gemeente Rijswijk. Of Leiden.
Waarom Rijswijk? Deze gemeente heeft de speelnorm van 3% ingevoerd. Die speelnorm is een richtlijn voor gemeenten om minimaal 3% van de openbare ruimte in bewoond gebied in te richten als gevarieerde en toegankelijke speelvoorziening. Waarom Leiden? Leiden werd in november 2021 uitgeroepen tot meest speelvriendelijke gemeente van Nederland.
– Deze column van voorzitter Michiel van Campen is geplaatst in nummer 1 (2022) van het magazine BuitenSpelen –
Kortom: deze twee gemeentes inspireren tot het maken van een goed speelbeleid. Zij zien in dat vrij kunnen buitenspelen een basisvoorwaarde is om gezond en positief op te groeien. Daarvoor veel kansen en mogelijkheden bieden, juist dat is in hun speelbeleid vastgelegd: zorgen voor voldoende groene plekken waar je kunt spelen.
Met als doel ruime, veilige en uitdagende speel- en recreatieplekken te hebben en te behouden. En dat doel geldt voor alle jongeren. Wat daarom ook verankerd is in het speelbeleid van deze gemeenten, dat is de inclusieve speelcultuur. Met meer samenspeelplekken, diversiteit in speelplekken en betere toegankelijkheid voor alle kinderen en jongeren. En dat is het waard om te worden vastgelegd in ieder lokaal coalitieakkoord.
Van de gemeentepolitiek een sprong naar de landelijke politiek: ik heb met wisselend enthousiasme het nieuwe regeerakkoord gelezen. Enerzijds, dat is positief, is er aandacht voor het belang van preventie en een gezonde levensstijl “van jongs af aan”. Want, zo stelt het regeerakkoord, kinderen die ongezond opgroeien staan veelal op een achterstand. Dit vraagt een brede aanpak, met stimulering van gezonde keuzes en ontmoedigen van ongezonde keuzes, zonder mensen in hun vrijheid te beperken. Zeker de toevoeging “van jongs af aan” stemt me tevreden, want daarmee laat het nieuwe kabinet zien dat het ook aandacht heeft voor deze groep jongste kinderen.
Anderzijds komt het woord bewegen maar weinig voor in het regeerakkoord. En de beschikbare financiële middelen zijn karig te noemen, wat al op forse kritiek kon rekenen van deskundigen als hoogleraar Eric Scherder en de voorzitter van de Nederlandse Sportraad, Michael van Praag. Dat is jammer. Want als we iets hebben geleerd tijdens de coronacrisis, dan is het hoe desastreus bewegingsarmoede is. En dit geldt voor jong en oud!!
Met andere woorden: we moeten er de komende periode hard aan blijven trekken om het belang van het spelende kind op de Haagse agenda te krijgen en te behouden. Opdat de landelijke politiek stimuleert dat ook gemeenten zich inzetten voor buiten spelen en bewegen. Voor iedereen, van jongs af aan!
Uiteindelijk is het aan de gemeenten om hier handen en voeten aan te geven. Dus nieuw verkozen gemeenteraadsleden: pak deze handschoen op, ga op onderzoek uit met de onderzoekende blik van een kind. En laat u verrassen door de vele mogelijkheden die er zijn om ook uw gemeente hoge ogen te laten gooien bij de volgende verkiezing van meest speelvriendelijke gemeente van Nederland.